Starożytna Italia i początki Rzymu
Wyobraź sobie Półwysep Apeniński w starożytności - to była prawdziwa mozaika różnych ludów! Na północy mieszkali wojowniczy Galowie, w środkowej części zaawansowani Etruskowie, a na południu Latynowie, z których wywodzili się późniejsi Rzymianie.
Etruskowie to był naprawdę ciekawy lud. Nie stworzyli jednego wielkiego państwa, ale mieli około 12 miast-państw, którymi rządzili królowie, a później arystokraci. Byli mistrzami w metalurgii i rolnictwie, a ich kapłani wróżyli z wnętrzności zwierząt ofiarnych - brzmi trochę makabrycznie, ale tak właśnie próbowali przewidzieć przyszłość!
Rzym na początku był tylko jednym z wielu ośrodków plemienia Latynów w regionie Lacjum. Według legendy jego założyciel Romulus stworzył senat (radę starszych) i podzielił ludność na kurie. Słynna wilczyca kapitolińska to etruska rzeźba, która przypomina nam o legendzie założenia Rzymu przez Romulusa i Remusa.
💡 Ciekawostka: Figurki Romulusa i Remusa przy wilczycy zostały dodane dopiero w renesansie - zastąpiły prawdopodobnie zaginione oryginały!
W 509 roku p.n.e. nastąpił przełom - Rzymianie wprowadzili ustrój republikański. Społeczeństwo podzieliło się wyraźnie na patrycjuszy (elitę szlachetnie urodzoną) i plebs (lud, który miał wolność, ale nie mógł wpływać na działania państwa).