Malarstwo, rzeźba i sztuka sepulkralna Etrusków
Malarstwo etruskie, zachowane głównie w grobowcach, stanowi ważne źródło wiedzy o sztuce etruskiej. Artyści używali farb mineralnych, malując na świeżym tynku. Tematyka obejmowała głównie sceny z życia codziennego, takie jak obrzędy, uczty, zapasy i tańce.
Example: W Grobowcu Leopardów w Tarquinii znaleziono malowidło przedstawiające mężczyznę grającego na podwójnym aulosie oraz tancerkę, oba w dynamicznym ruchu i rozwianych szatach.
Postacie w malarstwie etruskim były traktowane płaszczyznowo, często przedstawiane nago lub w szeroko rozwianych szatach, co nadawało im charakterystyczny dynamizm.
Rzeźba etruska obejmowała zarówno dzieła z gliny terakoty, jak i z brązu. Jednym z najsłynniejszych przykładów jest Apollo z Veii, terakotowa rzeźba autorstwa rzeźbiarza Wulki, łącząca dekoracyjność z dynamizmem charakterystycznym dla sztuki etruskiej.
Highlight: Wilczyca Kapitolińska, symbol starożytnego Rzymu, jest przykładem etruskiej rzeźby z brązu, choć postacie Romulusa i Remusa zostały dodane później.
Sztuka sepulkralna Etrusków jest szczególnie interesująca. W zależności od formy pochówku - szkieletowego lub kremacji - powstawały różne formy artystyczne. Sarkofagi, związane z pochówkiem szkieletowym, często przypominały kształtem łoża, na których spożywano posiłki. Na wieku przedstawiano postać zmarłego w pozie półleżącej.
Vocabulary: Sarkofag małżonków z Caere - słynny przykład etruskiego sarkofagu przedstawiający parę małżeńską.
W przypadku kremacji wykonywano urny, które z czasem zaczęły przybierać antropomorficzne kształty, znane jako kanopy. Te unikalne formy sztuki sepulkralnej są charakterystyczne dla sztuki etruskiej i odzwierciedlają wierzenia i obyczaje tego fascynującego ludu.