Programy polityczne i działalność emigracyjna
"Mały Manifest" TDP przedstawiał radykalną wizję przyszłej Polski - oskarżał szlachtę o klęskę powstania, wiązał odzyskanie niepodległości z ogólnoeuropejską rewolucją i koniecznością reform. Szczególnie podkreślał potrzebę uwłaszczenia chłopów oraz tworzenia "demokratycznej ojczyzny wolnych obywateli". TDP podzieliło się na dwa nurty: rewolucyjny i liberalny.
W 1836 roku TDP ogłosiło "Wielki Manifest", który nieco zmienił strategię - odcinał się od działań czysto rewolucyjnych i wskazywał, że niepodległość może przynieść tylko ogólnonarodowe powstanie we wszystkich zaborach, przy udziale całego społeczeństwa. Poprzez swoich emisariuszy organizacja utrzymywała stały kontakt z krajem.
Równolegle rozwijał się obóz księcia Adama Czartoryskiego, który działał z siedziby w Hotelu Lambert. Uważał on, że odzyskanie niepodległości jest możliwe tylko przy poparciu rządów europejskich. Proponował utworzenie legionów polskich w krajach zachodnich oraz przeprowadzenie uwłaszczenia za odszkodowaniem dla szlachty.
Młode pokolenie emigrantów wiązało swoje nadzieje z ruchem węglarskim, tworząc organizacje takie jak "Namiot Polski" (1832). W 1834 roku powstała "Młoda Europa", a w jej ramach "Młoda Polska" kierowana przez Joachima Lelewela, która dążyła do wspólnej walki o wprowadzenie rządów republikańskich. W 1836 roku utworzono też "Konfederację Narodu Polskiego" pod przywództwem generała Józefa Dwernickiego.
Zapamiętaj! Mimo różnic programowych, wszystkie ugrupowania emigracyjne łączyło jedno: dążenie do odzyskania niepodległości Polski i wprowadzenia w niej reform społecznych.