Przyczyny i początek Wiosny Ludów
Przyczyny Wiosny Ludów w Europie były złożone i dotyczyły zarówno kwestii społecznych, jak i narodowych. Zła sytuacja najniższych grup społecznych, wywołana klęskami głodu i trudnymi warunkami pracy, pchnęła ludzi do działania. Równocześnie narastały dążenia Włochów i Niemców do zjednoczenia swoich krajów oraz aspiracje niepodległościowe wielu narodów.
Rewolucja rozpoczęła się we Francji w lutym 1848 roku. Niezadowolenie społeczne z rządów króla Ludwika Filipa doprowadziło do rewolucji lutowej w Paryżu, w wyniku której monarcha abdykował. Powołano Rząd Tymczasowy, który wprowadził republikę i powszechne prawo wyborcze dla mężczyzn.
Sytuacja we Francji pozostawała jednak niestabilna. Biedota i robotnicy, niezadowoleni z braku poprawy swojej sytuacji, wywołali w czerwcu 1848 roku zamieszki, które zostały krwawo stłumione. W końcu, po uchwaleniu nowej konstytucji, prezydentem wybrano Ludwika Napoleona Bonaparte, który w 1852 roku koronował się na cesarza jako Napoleon III.
💡 Warto zapamiętać! Skutki Wiosny Ludów były dalekosiężne: podważono ład wiedeński ustalony po wojnach napoleońskich, wzrosła świadomość narodowa mieszkańców Europy, a w niektórych państwach doszło do liberalizacji ustroju.