Cesarstwo Niemieckie i konsekwencje zjednoczeń
18 stycznia 1871 roku w paryskim Wersalu ogłoszono powstanie Cesarstwa Niemieckiego (II Rzesza). Niemcy stały się państwem federacyjnym, na czele którego stał cesarz (król Prus Wilhelm I), a kanclerzem został Otto von Bismarck. Władza ustawodawcza należała do dwuizbowego parlamentu: Reichstagu (Sejmu Rzeszy) i Bundesratu (Rady Związku).
Zjednoczenie Włoch i Niemiec miało ogromne konsekwencje dla Europy. Pojawiły się dwa nowe mocarstwa, co zaburzyło dotychczasowy układ sił. Triumf idei państwa narodowego stał się inspiracją dla innych narodów walczących o niepodległość, np. Polaków czy Czechów.
Austria, która nie weszła w skład zjednoczonych Niemiec, przeprowadziła głębokie reformy. W 1867 roku przekształciła się w dualistyczną monarchię austro-węgierską. Oba państwa miały wspólnego władcę (Franciszka Józefa I), wspólny skarb, wojsko i politykę zagraniczną, ale osobne rządy, parlamenty i konstytucje.
💡 Możesz zapamiętać, że rok 1871 był przełomowy dla Europy - powstanie Cesarstwa Niemieckiego stanowiło początek nowej ery w stosunkach międzynarodowych i zapoczątkowało rywalizację mocarstw, która ostatecznie doprowadziła do I wojny światowej.