Bogurodzica - pierwszy polski hymn narodowy i najstarsza zachowana pieśń religijna stanowi fundamentalne dzieło polskiej literatury średniowiecznej. Utwór, pochodzący z XIII wieku, odzwierciedla średniowieczny teocentryzm i hierarchizm, przedstawiając złożoną relację między człowiekiem a Bogiem poprzez pośrednictwo Maryi i Jana Chrzciciela.
- Pieśń przedstawia Bogurodzicę jako główną pośredniczkę między ludźmi a Bogiem
- Tekst zawiera liczne archaizmy świadczące o jego średniowiecznym pochodzeniu
- Kompozycja nawiązuje do motywu Deesis, podkreślającego hierarchiczną strukturę świata
- Utwór ukazuje szczególną rolę Maryi jako orędowniczki ludzkości
- Teocentryzm przejawia się w centralnej roli Boga w życiu człowieka