Tragizm Hamleta i jego źródła
Hamlet streszczenie szczegółowe rozpoczyna się od wyjaśnienia pojęcia "hamletyzm". Termin ten, pochodzący od imienia głównego bohatera dramatu Szekspira, opisuje postawę charakteryzującą się ciągłym zawieszeniem i wewnętrznym rozdarciem między chęcią działania a niemożnością podjęcia decyzji. Bohater hamletyczny to postać skłonna do nadmiernej refleksji kosztem czynu, wyobcowana i tragiczna zarówno ze względu na podjęte, jak i niepodjęte decyzje.
Definicja: Hamletyzm to postawa charakteryzująca się ciągłym wahaniem, niezdecydowaniem i skłonnością do nadmiernej analizy kosztem działania.
Tragizm Hamleta, typowy dla dzieł Szekspira, nie jest wynikiem niezależnej, niszczącej siły, ale wynika zarówno z okoliczności zewnętrznych, jak i z natury samego bohatera. Nie jest to okrutne Fatum, lecz konieczność dokonania czynu, który odstręcza głównego bohatera.
Highlight: Tragizm Hamleta wynika z konfliktu między powinnością a naturą bohatera, nie z zewnętrznego, nieuchronnego przeznaczenia.
Relacja Hamleta z Klaudiuszem stanowi centralny punkt konfliktu. Hamlet, jako jedyny syn zamordowanego króla, staje przed obowiązkiem pomszczenia śmierci ojca. Dowiaduje się o zbrodni od Ducha króla, co nie pozostawia wątpliwości co do winy stryja. To właśnie ta wiedza rodzi tragiczny konflikt wewnętrzny Hamleta.
Przykład: Konflikt wewnętrzny Hamleta objawia się w jego wahaniu między obowiązkiem pomszczenia ojca a niechęcią do popełnienia morderstwa.
Charakterystyka Hamleta ukazuje go jako postać, która czuje na sobie brzemię odpowiedzialności. Musi dokonać wyboru między wiernością ojcu a wiarą w swoje ideały. Z jednej strony, Duch ojca żąda zemsty na Klaudiuszu, który dopuścił się strasznej zbrodni. Z drugiej strony, morderstwo z zimną krwią przerasta Hamleta, który podświadomie stara się odwlec decydujący moment.
Cytat: "Być albo nie być - oto jest pytanie" - te słynne słowa Hamleta odzwierciedlają jego wewnętrzne rozdarcie i wahanie przed podjęciem decyzji.
Hamlet - streszczenie szczegółowe ukazuje, jak książę poszukuje potwierdzenia prawdy o zbrodni stryja, inscenizując sztukę teatralną. Jednocześnie obawia się tego odkrycia, gdyż potwierdzenie winy Klaudiusza mogłoby obciążyć również jego matkę, Gertrudę.
Problematyka i motywy w "Hamlecie" obejmują dążenie do prawdy, które samo w sobie ma charakter tragiczny. Hamlet pogrąża się w samotności i staje się coraz bardziej rozgoryczony. Jego ideały i pragnienie dobra zostają bezlitośnie skonfrontowane z rzeczywistością pełną fałszu, zepsucia i obłudy.
Vocabulary: Obłuda - postępowanie polegające na ukrywaniu prawdziwych intencji lub uczuć pod maską szlachetności lub życzliwości.
Refleksyjna natura Hamleta każe mu rozważać słuszność samej idei zemsty. Krok, który wydaje się oczywisty, dla niego jest trudną do zaakceptowania koniecznością. Nieustannie obecny w jego myślach Duch ojca uosabia wewnętrzny niepokój bohatera - tragiczny wybór między zemstą a jej zaniechaniem.
Jak kończy się Hamlet? Ostatecznie Hamlet zabija Klaudiusza, ale sam jest już śmiertelnie ranny. Jego klęska pociąga za sobą również śmierć Ofelii i Gertrudy, za które w pewnym stopniu czuł się odpowiedzialny.
Highlight: Tragiczny finał "Hamleta" podkreśla nieuchronność losu bohatera i konsekwencje jego decyzji dla otaczających go osób.
