Kultura i sztuka dwudziestolecia międzywojennego

Dwudziestolecie międzywojenne było okresem intensywnego rozwoju kultury i sztuki. Pojawiły się nowe kierunki artystyczne, takie jak ekspresjonizm, futuryzm, dadaizm, surrealizm, kubizm i abstrakcjonizm. Awangarda artystyczna eksperymentowała z nowymi formami wyrazu.

W dziedzinie technologii pojawiły się przełomowe wynalazki, które zrewolucjonizowały kulturę masową. Radio stało się powszechnym medium, a w 1928 roku przeprowadzono pierwszą transmisję telewizyjną. Kino przeszło rewolucję dźwiękową, przechodząc od ery filmu niemego do dźwiękowego.

Przykład: Kubizm, reprezentowany przez artystów takich jak Pablo Picasso i Georges Braque, charakteryzował się geometryzacją formy i ukazywaniem obiektów z wielu punktów widzenia jednocześnie.

Surrealizm, zapoczątkowany we Francji po I wojnie światowej przez André Bretona, znalazł wyraz w malarstwie Salvadora Dalego i filmach Luisa Buñuela. Kierunek ten podkreślał wyższość wyobraźni nad rozumem i dążył do uwolnienia strumienia podświadomości.

Słownictwo: Surrealizm (nadrealizm) - kierunek w sztuce dążący do przedstawienia treści podświadomych, często w formie fantastycznych, groteskowych wizji.

Okres ten był również czasem rozwoju jazzu, filmu i literatury, które odzwierciedlały dynamiczne zmiany społeczne i kulturowe zachodzące w Polsce i na świecie.