Dziady część II - szczegółowe streszczenie
Dziady cz 2 najważniejsze informacje:
- Akcja rozgrywa się w kaplicy cmentarnej w pierwszej połowie XIX wieku
- Głównym bohaterem jest Guślarz, przewodnik obrzędu dziadów
- Pojawiają się duchy lekkie, ciężkie i pośrednie, każde z własną historią i karą
- Utwór porusza tematy winy, kary i odkupienia
Bohaterowie Dziady cz 2:
- Guślarz - przewodnik obrzędu, potrafiący wzywać i odsyłać duchy
- Gromada wieśniaków - uczestnicy obrzędu
- Duchy lekkie JoˊzioiRoˊzia - dzieci, które nie zaznały cierpienia
- Duch ciężki Widmo - skąpy pan, który za życia krzywdził ludzi
- Duch pośredni Zosia - dziewczyna lekceważąca uczucia innych
Highlight: Kluczowe przesłanie utworu: "Kto nie był człowiekiem ni razu, temu człowiek nie pomoże" oraz "Kto nie dotknął ziemi ni razu, ten nigdy nie będzie w niebie".
Plan wydarzeń Dziady cz 2:
- Zgromadzenie wieśniaków w kaplicy
- Przybycie lekkich duchów
- Pojawienie się Widma
- Bezskuteczne przegnanie Widma
- Pojawienie się ducha Zosi
- Skargi i błagania Zosi
- Ponowne pojawienie się Widma
- Przestrach wieśniaków
- Wyprowadzenie pasterki i ducha z kaplicy
Vocabulary: Dziady - staropolski obrzęd ku czci zmarłych, podczas którego wzywano dusze czyśćcowe na ucztę.
Definition: Guślarz - osoba przewodząca obrzędem dziadów, posiadająca umiejętność komunikacji z duchami.
Dziady cz 2 duchy tabelka:
-
Duchy lekkie JoˊzioiRoˊzia:
Prośba: dwa ziarnka gorczycy
Wina: zbytek słodyczy, nieznajomość prawdy istnienia
Kara: niemożność dostania się do nieba, nuda i trwoga
-
Duch ciężki Widmo:
Prośba: odrobina wody i jedzenia
Wina: krzywdzenie ludzi, brak litości i współczucia
Kara: wieczny głód i pragnienie
-
Duch pośredni Zosia:
Prośba: przyciągnięcie do ziemi przez młodzieńców
Wina: lekceważenie uczuć innych
Kara: zawieszenie między niebem a ziemią, pustka i smutek
Example: Postać Zosi ilustruje konsekwencje lekceważenia uczuć innych. Jej kara - zawieszenie między niebem a ziemią - symbolizuje niemożność znalezienia spokoju po śmierci.
Quote: "Kto nie dotknął ziemi ni razu, ten nigdy nie będzie w niebie" - to kluczowe przesłanie utworu, podkreślające wagę doświadczenia życia ziemskiego.
Przesłanie Dziadów cz 2: Utwór uczy, że każdy czyn ma swoje konsekwencje, a prawdziwe człowieczeństwo polega na empatii i trosce o innych. Mickiewicz podkreśla, że życie na ziemi jest niezbędnym etapem w drodze do zbawienia.