Literatura i twórcy Młodej Polski
Literatura Młodej Polski miała kilka charakterystycznych cech. Dominowała w niej liryka, przeważał ton pesymistyczny, a utwory oddziaływały na różne zmysły odbiorcy. Podejmowano tematy psychologiczno-obyczajowe, erotyczne, społeczne oraz narodowe. W teatrze rozwijał się dramat naturalistyczny, pojawił się język metafor i symboli oraz idea "teatru ogromnego".
Wśród najwybitniejszych twórców Młodej Polski znaleźli się: Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Jan Kasprowicz, Leopold Staff, Władysław Stanisław Reymont, Stefan Żeromski i Stanisław Wyspiański. W Europie w tym czasie tworzyli: Charles Baudelaire, Paul Verlaine, Artur Rimbaud, August Strindberg, Henryk Ibsen oraz Joseph Conrad.
W utworach młodopolskich pojawiały się charakterystyczne typy bohaterów. Artysta był przedstawiany jako dekadent wiodący skandalizujący tryb życia, dekadent - jako osoba bierna i zniechęcona, filister - jako mieszczanin skupiony na zdobywaniu majątku i niezainteresowany sztuką.
📚 Młoda Polska była okresem, w którym powstały dzieła o ogromnym znaczeniu dla polskiej kultury - wiele z nich, jak "Wesele" Wyspiańskiego czy "Chłopi" Reymonta, do dziś stanowi kanon lektur szkolnych.