Kazimierz Przerwa-Tetmajer w wierszu "Nie wierzę w nic" przedstawia głęboki pesymizm i dekadenckie nastroje końca XIX wieku. Utwór stanowi manifest młodopolskiego dekadentyzmu.
• Wiersz jest wyrazem całkowitej utraty wiary w wartości i sens życia
• Podmiot liryczny prezentuje postawę charakterystyczną dla dekadenta
• Głównym motywem jest nirwana jako ucieczka od cierpienia
• Utwór zawiera symboliczne odniesienie do rzeźbiarza i Afrodyty