Pozytywizm w Europie i Polsce to kluczowy okres w historii literatury i myśli społecznej, przypadający na drugą połowę XIX wieku. Ramy czasowe pozytywizmu w Europie rozpoczynają się od Wiosny Ludów (1848-1849), a koniec pozytywizmu w Europie następuje w latach 90. XIX wieku. W Polsce epoka ta rozpoczyna się po klęsce powstania styczniowego (1863-1864). Okres ten charakteryzował się wiarą w postęp, rozwój nauki i pracę organiczną.
Główne cechy epoki:
- Rozwój myśli naukowej i filozoficznej
- Nacisk na pracę organiczną i pracę u podstaw
- Dominacja realizmu w literaturze
- Rozwój przemysłu i najważniejsze wynalazki pozytywizmu
- Nowe spojrzenie na rolę kobiety w społeczeństwie