"Przedwiośnie" to jedna z najważniejszych powieści Stefana Żeromskiego, która przedstawia losy młodego Cezarego Baryki na tle burzliwych wydarzeń historycznych początku XX wieku.
Główny bohater, Cezary Baryka, dorastał w Baku w zamożnej rodzinie. Jego życie drastycznie się zmienia, gdy wybucha rewolucja bolszewicka. Młody Cezary jest świadkiem brutalnych wydarzeń rewolucji w Baku, które głęboko wpływają na jego światopogląd. Po śmierci matki, wraz z ojcem Sewerynem Baryką, wyrusza do Polski, gdzie ma zobaczyć mityczne "szklane domy" - symbol nowoczesnej, prosperującej ojczyzny. Jednak rzeczywistość Polski po odzyskaniu niepodległości znacząco odbiega od wyidealizowanej wizji ojca.
Problematyka powieści koncentruje się wokół kilku kluczowych tematów: zderzenia młodzieńczych ideałów z rzeczywistością, konfliktu pokoleń, rewolucji społecznej i jej konsekwencji, oraz pytania o przyszłość Polski. Żeromski mistrzowsko przedstawia obraz rewolucji jako zjawiska złożonego, pokazując zarówno jej brutalne oblicze, jak i idealistyczne założenia. Stosunek Cezarego do rewolucji ewoluuje na przestrzeni powieści - od początkowej fascynacji, przez rozczarowanie, aż po krytyczną refleksję. Symboliczne znaczenie tytułu "Przedwiośnie" odnosi się do stanu Polski w okresie transformacji - kraju budzącego się do życia, ale wciąż borykającego się z wieloma problemami społecznymi i gospodarczymi. Powieść pozostaje aktualnym głosem w dyskusji o kierunkach rozwoju społeczeństwa i państwa.