Wektor na płaszczyźnie - podstawowe pojęcia i własności

Wektor na płaszczyźnie to fundamentalne pojęcie w geometrii analitycznej, które opisuje uporządkowaną parę punktów. Pierwszy z tych punktów nazywamy początkiem wektora, a drugi końcem. Wektor o początku w punkcie A i końcu w punkcie B oznaczamy jako AB.

Definicja: Wektor zaczepiany to uporządkowana para punktów, gdzie pierwszy punkt jest początkiem wektora, a drugi jego końcem.

Wektory posiadają trzy kluczowe własności:

1. Długość
2. Kierunek
3. Zwrot

Highlight: Długość wektora można obliczyć za pomocą wzoru na długość wektora: |AB| = √(x² + y²), gdzie x i y to współrzędne wektora.

Istnieje również specjalny przypadek - wektor zerowy, który ma zerową długość.

Vocabulary: Wektor zerowy to wektor o zerowej długości, gdzie punkt początkowy i końcowy są tożsame.

Ważnym pojęciem jest równość wektorów. Dwa wektory są sobie równe, jeśli mają taką samą długość, kierunek i zwrot. To kluczowe przy działaniach na wektorach.

Example: Wektory AB i CD są równe, jeśli mają tę samą długość, kierunek i zwrot, nawet jeśli są umieszczone w różnych miejscach na płaszczyźnie.

Dodawanie wektorów to jedna z podstawowych operacji. Sumę wektorów u i v oznaczamy jako u + v. Jest to wektor, którego początkiem jest początek wektora u, a końcem - koniec wektora równoległego do v, zaczepionego w końcu wektora u.

Highlight: Suma wektorów wzór graficznie przedstawia się jako połączenie końca pierwszego wektora z końcem drugiego wektora, tworząc trójkąt lub równoległobok.

Zrozumienie tych podstawowych pojęć i własności wektorów na płaszczyźnie jest kluczowe dla dalszych studiów nad geometrią analityczną i fizyką, gdzie wektory odgrywają istotną rolę w opisie ruchu i sił.