Wodorotlenki to związki chemiczne zbudowane z kationu metalu i anionów wodorotlenkowych (OH-), które odgrywają kluczową rolę w chemii nieorganicznej.
Wodorotlenki nierozpuszczalne w wodzie oraz Właściwości wodorotlenków to podstawowe zagadnienia w zrozumieniu ich natury chemicznej. Wodorotlenki możemy podzielić na rozpuszczalne (np. NaOH, KOH) i nierozpuszczalne (np. Cu(OH)₂, Fe(OH)₃) w wodzie. Otrzymywanie wodorotlenków może odbywać się na trzy główne sposoby: poprzez reakcję metalu aktywnego z wodą, reakcję tlenku metalu z wodą, lub reakcję soli z zasadą. Wzory i nazwy wodorotlenków tworzy się według ściśle określonych reguł, gdzie nazwa składa się z członu "wodorotlenek" i nazwy metalu.
Dysocjacja wodorotlenków to proces, w którym związki te rozpadają się w roztworze wodnym na jony. Dysocjacja jonowa wodorotlenków może być jedno- lub wielostopniowa, co jest szczególnie widoczne w przypadku dysocjacji Mg(OH)₂. Dysocjacja wodorotlenku sodu jest przykładem dysocjacji jednostopniowej: NaOH → Na⁺ + OH⁻. Wodorotlenki zasadowe wykazują charakterystyczne właściwości, takie jak: zasadowy odczyn roztworu, zmiana barwy wskaźników (np. fenoloftaleiny na malinowy), zdolność do reakcji z kwasami. Podział wodorotlenków uwzględnia nie tylko ich rozpuszczalność, ale także charakter chemiczny (zasadowy, amfoteryczny) oraz budowę. Znajomość tych zagadnień jest kluczowa dla zrozumienia chemii nieorganicznej i rozwiązywania zadań z tego zakresu.