Średniowieczne miasta w Europie przeżywały rozkwit po okresie kryzysu wczesnego średniowiecza. Rozwój handlu i rzemiosła przyczynił się do wzrostu znaczenia ośrodków miejskich. Miasta w średniowieczu charakteryzowały się zwartą zabudową, regularną siatką ulic i centralnym rynkiem. Społeczność miejska dzieliła się na patrycjat, pospólstwo i plebs. Rzemieślnicy zrzeszali się w cechach, a kupcy w gildiach. Handel, zarówno lokalny jak i dalekosiężny, napędzał rozwój gospodarczy miast.
• Średniowieczne miasta w Polsce rozwijały się na prawie magdeburskim lub lubeckim
• Największe miasta średniowiecznej Europy to m.in. Genua, Wenecja, Piza, Brugia i Gandawa
• Mieszkańcy średniowiecznego miasta tworzyli zróżnicowaną społeczność pod względem majątkowym i prawnym
• Cechy rzemieślnicze w średniowieczu pełniły kluczową rolę w organizacji produkcji i życia społecznego
