Ruchy Narodowowyzwoleńcze w Europie po Kongresie Wiedeńskim
Kongres wiedeński skutki doprowadziły do powstania licznych ruchów narodowowyzwoleńczych w Europie. Narody podporządkowane obcym mocarstwom rozpoczęły walkę o niepodległość i zjednoczenie. Szczególnie widoczne było to w przypadku Włoch, Polski, Węgier i Czech, które dążyły do odzyskania suwerenności.
Definicja: Risorgimento to włoski ruch narodowego odrodzenia, którego celem było zjednoczenie kraju i obalenie rządów absolutystycznych.
W 1820 roku wybuchło powstanie karbonariuszy we Włoszech, zainicjowane przez tajne stowarzyszenie walczące o niepodległość. Na czele ruchu stanął Filip Buonarroti, a później Giuseppe Mazzini utworzył organizację Młode Włochy. W Niemczech narodził się ruch burszów - studentów dążących do zjednoczenia kraju, którzy w 1817 roku zorganizowali zjazd na zamku Wartburg.
Szczególnie dramatyczny przebieg miało powstanie dekabrystów w Rosji 26grudnia1825, kiedy to młodzi oficerowie wystąpili przeciwko caratowi. Mimo klęski powstania, zapoczątkowało ono okres walki z absolutyzmem w Rosji. Kolejne ważne wydarzenia to rewolucja lipcowa we Francji 27−29lipca1830 oraz powstanie belgijskie (sierpień 1830).