LITERATURA ANTYCZNA
Literatura starożytna dzieli się na cztery główne okresy, każdy z charakterystycznymi cechami i twórcami. W okresie archaicznym IX−VIw.p.n.e. powstały wielkie eposy Homera i rozwinęła się liryka grecka dzięki takim twórcom jak Safona i Ezop.
Okres klasyczny VI−IVw.p.n.e. to czas dominacji dramatu - Tespis stworzył podstawy tragedii, a największymi dramatopisarzami byli Ajschylos, Sofokles i Arystofanes. W okresie hellenistycznym III−Iw.p.n.e. poezja stała się bardziej kameralna i elitarna, pojawił się też nowy gatunek - idylla stworzona przez Teokryta.
Okres rzymski Iw.p.n.e.−Iw.n.e. przeniósł centrum literackie do Rzymu, gdzie tworzyli Wergiliusz, Horacy i Owidiusz. Literatura Rzymian kontynuowała tradycję grecką, jednocześnie wnosząc własne wartości i perspektywy.
Ciekawostka: Według Arystotelesa, wszystko co dziś nazywamy literaturą było wtedy określane jako poezja, włączając w to nawet muzykę graną na aulosie i kitarze!