Funkcja logarytmiczna - podstawy i właściwości
Zanim zaczniesz pracować z logarytmami, musisz zrozumieć podstawową definicję: logab=x oznacza to samo co ax=b. To jak odwrotność potęgowania!
Pamiętaj o ważnych ograniczeniach: podstawa logarytmu musi być większa od zera i różna od 1 (a > 0, a ≠ 1). Argument logarytmu (to co jest pod znakiem log) też musi być dodatni.
Kilka wzorów, które musisz znać na pamięć:
- loga1=0 kaz˙daliczbadopotęgi0=1
- logaa=1 kaz˙daliczbadopotęgi1=onasama
- loga(xy)=logax+logay logarytmiloczynu=sumalogarytmoˊw
💡 Wskazówka: Logarytmy przekształcają mnożenie w dodawanie - dlatego były tak popularne przed kalkulatorami!
Funkcja logarytmiczna f(x) = log_a x ma dziedzinę R+ (tylko liczby dodatnie) i zbiór wartości R (wszystkie liczby rzeczywiste). Wykres zawsze przechodzi przez punkt (1,0) i ma asymptotę pionową x = 0.
Jeśli podstawa a > 1, funkcja jest rosnąca. Jeśli 0 < a < 1, funkcja jest malejąca. Przesunięcia wykresu działają intuicyjnie: w lewo/prawo zmieniasz argument (x ± z), w górę/dół dodajesz/odejmujesz liczbę do całej funkcji.