Funkcja logarytmiczna i jej własności
Funkcja logarytmiczna ma postać f(x) = log_a x, gdzie a jest pewną stałą liczbą rzeczywistą, a x > 0. Jest ona podstawowym narzędziem do modelowania procesów, które rosną lub maleją w sposób nieliniowy.
Warto zapamiętać kluczowe własności tej funkcji:
- Dziedzina to przedział (0, +∞) - logarytm jest zdefiniowany tylko dla liczb dodatnich
- Zbiór wartości to cały zbiór liczb rzeczywistych R
- Miejsce zerowe funkcji występuje dla x = 1 loga1=0
- Funkcja przyjmuje wartości dodatnie dla x ∈ (1, ∞) i wartości ujemne dla x ∈ (0, 1)
- Funkcja jest ściśle rosnąca dla a > 1 i ściśle malejąca dla 0 < a < 1
- Wykres funkcji ma asymptotę pionową y = 0, czyli oś OX
Ciekawostka: Funkcja logarytmiczna jest funkcją odwrotną do funkcji wykładniczej. Dlatego jeśli rozumiesz jedną z nich, łatwiej zrozumiesz drugą!
Pamiętaj, że kształt wykresu funkcji logarytmicznej zależy od podstawy logarytmu. Dla a > 1 wykres przecina oś X w punkcie (1, 0) i rośnie w prawą stronę, a dla 0 < a < 1 wykres również przechodzi przez punkt (1, 0), ale maleje.