Budowa i charakterystyka mięczaków
Mięczaki prezentacja obejmuje ich kluczowe cechy anatomiczne i fizjologiczne. Do mięczaków należą organizmy morskie, lądowe i słodkowodne o zróżnicowanym trybie życia - osiadłe, roślinożerne filtratory oraz drapieżniki. Większość narządów wewnętrznych mięczaków znajduje się w worku trzewiowym.
Highlight: Krew mięczaków ma charakterystyczny niebieski kolor dzięki obecności hemocyaniny.
Mięczaki występują na całej kuli ziemskiej, a ich przodkami były pierwotne pierścienice. Liczba gatunków mięczaków szacowana jest na około 130 tysięcy.
Jak się odżywiają mięczaki? Posiadają one przewód pokarmowy z wątrobotrzustką. Oddychanie odbywa się za pomocą skrzeli lub "płuc".
Vocabulary: Celoma - wtórna jama ciała wypełniona płynem, charakterystyczna dla wyższych bezkręgowców i kręgowców.
Mięczaki budowa obejmuje następujące elementy:
- Jama ciała: celomatyczna
- Pokrycie ciała: wytwór płaszcza (CaCO₃ i konchiolina), nabłonek jednowarstwowy, worek powłokowy, muszla
- Układ pokarmowy: przewód pokarmowy z wątrobotrzustką
- Układ oddechowy: skrzela lub "płuca"
- Układ krwionośny: otwarty lub prawie zamknięty, z sercem
- Układ nerwowy: zcentralizowany
- Narządy zmysłów: oczy, narząd dotyku, statocysty
- Układ wydalniczy: nerki w jamie płaszczowej
- Układ rozrodczy: rozdzielnopłciowe lub obojnaki
Example: U małży serce przechodzi przez jelito, co jest unikalną cechą tej grupy mięczaków.
Największe mięczaki krzyżówka mogłaby zawierać hasło "głowonogi", gdyż to właśnie wśród nich znajdują się największe współczesne mięczaki, takie jak kałamarnice olbrzymie.
Definition: Konwergencja ewolucyjna - zjawisko niezależnego wykształcenia podobnych cech u niespokrewnionych organizmów w wyniku przystosowania do podobnych warunków środowiska.
Gdzie żyją mięczaki? Zamieszkują one różnorodne środowiska wodne i lądowe na całym świecie. Mięczaki morskie stanowią największą grupę, ale istnieją też liczne gatunki słodkowodne i lądowe.
Quote: "Mięczaki rozmnażają się wyłącznie płciowo."
Negatywne znaczenie mięczaków w przyrodzie może obejmować ich rolę jako szkodników w rolnictwie lub wektorów chorób, jednak ich pozytywny wpływ na ekosystemy znacznie przewyższa potencjalne negatywne skutki.
