Sarmatyzm jako ideologia szlachty polskiej
Sarmatyzm był ideologią przyjętą przez szlachtę polską od końca XVI do drugiej połowy XVIII wieku. Opierał się na przekonaniu, że szlachta polska pochodzi od Sarmatów, starożytnego ludu zamieszkującego tereny między Wołgą a Donem.
Definicja: Sarmatyzm to ideologia i styl życia polskiej szlachty, oparte na przekonaniu o jej wyjątkowym pochodzeniu i misji dziejowej.
Cechy kultury sarmackiej w Polsce obejmowały specyficzne zwyczaje, stroje i przekonania. Charakterystyczną cechą nazwisk polskiej szlachty był morfem "-ski", pochodzący od nazw miejscowości i majątków. Śluby zawierano w wieku 20-25 lat dla kobiet i 25-28 lat dla mężczyzn, a o małżeństwie decydował status społeczny i majątek.
Przykład: Typowy strój sarmacki składał się z żupana, kontusza, pasa, baczmag i kołpaka, uzupełniony ozdobną szablą zwaną karabelą.
Kultura sarmacka cechowała się również specyficznym podejściem do gościnności. Gości przyjmowano z wielkim przepychem, nawet jeśli wymagało to pożyczania pieniędzy. Stąd wzięło się powiedzenie "Zastaw się, a postaw się".
Highlight: Sarmatyzm kształtował nie tylko styl życia, ale także mentalność polskiej szlachty, wpływając na kulturę, politykę i społeczeństwo Rzeczypospolitej przez ponad dwa stulecia.