Rozwój Cywilizacji i Kultury Starożytnych Chin
Dynastia Shang XVIIIw.p.n.e.−1027r.p.n.e. położyła fundamenty pod rozwój państwowości chińskiej. Po niej nastąpiła dynastia Zhou, która wprowadziła istotny podział społeczny. Starożytność chińska osiągnęła szczyt rozwoju w 221 r. p.n.e., kiedy to powstało zjednoczone cesarstwo.
Chińczycy dokonali przełomowych odkryć i wynalazków, które zrewolucjonizowały świat. Do najważniejszych należą: papier, proch strzelniczy, porcelana i ruchoma czcionka drukarska. Rozwinęli również zaawansowane systemy matematyczne, astronomiczne i medyczne.
Highlight: Hierarchia społeczna w starożytnych Chinach obejmowała cztery główne klasy: wen (uczeni), mong (rolnicy), gong (rzemieślnicy) i shang (kupcy).
Filozofia chińska, szczególnie konfucjanizm stworzony przez Konfucjusza, wywarła ogromny wpływ na rozwój społeczeństwa. Konfucjanizm, który był oficjalną ideologią państwową od III w. p.n.e. do XIX w. n.e., podkreślał naturalną dobroć człowieka i znaczenie działania dla dobra wspólnego. Wraz z naukami Laocjusza, te filozoficzne systemy ukształtowały chińską mentalność i kulturę na tysiąclecia.