Warunki Naturalne Starożytnego Egiptu
Starożytny Egipt rozwijał się wzdłuż Nilu, który był kluczowy dla przetrwania i rozwoju tej cywilizacji. Nil, o długości 6650 km, tworzył żyzną dolinę w sercu pustyni, umożliwiając rozwój rolnictwa i cywilizacji.
Coroczne wylewy Nilu, trwające od maja/czerwca do września/października, przynosiły życiodajny muł, który użyźniał glebę. Egipcjanie wykorzystali ten naturalny cykl, tworząc zaawansowany system irygacyjny, który pozwalał im efektywnie uprawiać ziemię.
Highlight: Nil był nie tylko źródłem wody i żyznej gleby, ale także głównym szlakiem komunikacyjnym i handlowym starożytnego Egiptu.
Egipcjanie uprawiali głównie pszenicę, jęczmień, len i rośliny oleiste. Kraj importował również surowce z sąsiednich regionów, w tym złoto z Nubii, miedź z Synaju i drewno z Libanu.
Vocabulary: Irygacja - system nawadniania pól uprawnych, kluczowy dla rolnictwa w starożytnym Egipcie.
Powstanie Państwa i Struktura Społeczna
Zjednoczenie Górnego i Dolnego Egiptu nastąpiło około 3000 r. p.n.e. za panowania faraona Menesa, co dało początek scentralizowanemu państwu egipskiemu. Historia Egiptu została podzielona na 30 dynastii przez historyka Manetona.
Społeczeństwo starożytnego Egiptu miało strukturę przypominającą piramidę:
- Na szczycie znajdował się faraon, uważany za wcielenie boga Horusa.
- Poniżej byli kapłani, pełniący funkcje religijne i doradcze.
- Następnie urzędnicy, odpowiedzialni za administrację państwową.
- Żołnierze stanowili kolejną warstwę społeczną.
- Kupcy i rzemieślnicy tworzyli klasę średnią.
- Najliczniejszą grupę stanowili chłopi, odpowiedzialni za rolnictwo.
- Na samym dole znajdowali się niewolnicy, głównie jeńcy wojenni i obcokrajowcy.
Definition: Faraon - tytuł władcy starożytnego Egiptu, uważanego za wcielenie boga i posiadającego niemal nieograniczoną władzę.
